Συμβολή στον εορτασμό της επετείου των 100 χρόνων από την ίδρυση της πόλης της Νέας Ορεστιάδας
Κείμενο-φωτογραφίες : Δημήτρης Γκεντσίδης
Σελιδοποίηση : Αθανάσιος Μαρίφης
Η εργασία παρουσιάστηκε στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιστορίας και Πολιτισμού της Ορεστιάδας , που έγινε στη Νέα Ορεστιάδα στις 14-16 Μαΐου 2021
Μέρος 14ο
111. Ταμπάκηδες- Βυρσοδέψες (επεξεργασία δερμάτων). Η κατεργασία δερμάτων ήταν από τα παλιά χρόνια γνωστή. Έφτιαχναν τσάντες, ζώνες, παπούτσια, επανωφόρια, σαμάρια και τσαρούχια. Τα εργαστήριά τους τα έλεγαν ταμπακχανάδες και βρίσκονταν στη νότια περιοχή της Αδριανούς. Τα συνήθη δέρματα που χρησιμοποιούσαν ήταν τα αγελαδινά, χοιρινά και πρόβια. Η διαδικασία της επεξεργασίας διαρκούσε είκοσι ημέρες, όπου τα αλατίζανε, μετά τα βάζανε σε γούρνες με ασβέστη για αποτρίχωση και για να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα αποξέραιναν στον ήλιο και αφού στέγνωναν τα τέντωναν με ξυλάκια (καλάμια) για να ισιώσουν. Μετά τα αγόραζαν οι έμποροι δερμάτων. Στη Νέα Ορεστιάδα ο Νικόλαος Τσομπανίδης (Κόλιας) με το γιο του Γεώργιο και ο Νικόλαος Γεροντίδης ασχολήθηκαν με τα ακατέργαστα δέρματα. Έμποροι δερμάτων ήταν ο Π. Χριστίδης, ο Σερκίς Ταχστιάν, ο Χρήστος Τσερκέζης, ο Γιώργος Σεϊτανίδης και οι Αθανάσιος και Ευάγγελος Βαγγελούδης.
112. Κιρισχανετζήδες (κατασκευαστές χορδών και λουριών από έντερα ζώων). Παραπλήσια εργαστήρια με τα βυρσοδεψεία ήταν οι κιρισχανάδες. Εκεί κατασκεύαζαν χορδές μουσικών οργάνων όπως ούτι, μπουζούκι κ.ά., από έντερα ζώων. Επίσης κατασκεύαζαν λουριά για τα ζώα, αλλά και ιμάντες μηχανών. Τα εργαστήρια αυτά βρίσκονταν στις όχθες ποταμών, μιας και τα έντερα τα προμηθεύονταν από τα διπλανά σφαγεία. Γύρω από την περιοχή τους αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο προάστιο με την ονομασία Κιρισχανάς.
113. Φεσιτζήδες-σιδερωτές φεσιών. Υπήρχε ως επάγγελμα μέχρι το 1910, οπότε στην εποχή των Νεότουρκων έσβησε οριστικά, αφού με διαταγή τους καταργήθηκε το φέσι, ακόμη και στην Αδριανούπολη.
114. Καφενεία με ναργιλέδες για τους καπνίζοντες. Αυτά τα καφενεία ήταν στο κάστρο της Αδριανούπολης και οι καφετζήδες έκαναν όλη την τελετή για το άλεσμα και το ψήσιμο του καφέ, μετά τον έβραζαν μέσα σε μπρίκια πάνω σε πυρακτωμένη άμμο (οτζάκια). Ακόμη διέθεταν ναργιλέδες για τους μερακλήδες, με τους οποίους ρουφούσαν τον καπνό από ένα σωλήνα που κατέληγε σε κεχριμπαρένιο επιστόμιο. Ο καπνός του ναργιλέ ήταν ειδικά κατεργασμένος, βρασμένος και λεγόταν «τουμπεκίς». Οι καφενέδες διέθεταν και χύμα τσιγάρα, τα «ταμπάκο». Πρόσφεραν επίσης κρασί και ρακί ντόπιο, με τον ανάλογο μεζέ. Για τη διασκέδαση είχαν τράπουλες, τάβλι και γραμμόφωνο για μουσική. Το 1960 στη Νέα Ορεστιάδα το γραμμόφωνο αντικαταστάθηκε με το τζουκ μποξ.
115. Τυπογράφοι (όπου στις επιχειρήσεις τους τυπώνονταν οι εφημερίδες της Αδριανούπολης)
116. Αργυροχόοι
117. Βαρκάρηδες (καϊκτσήδες). Μια και η Αδριανούπολη είχε τρία ποτάμια, οι βαρκάρηδες έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα. Με τις βάρκες γίνονταν μεταφορές εμπορευμάτων και ατόμων.
118. Κοσκινάδες (έφτιαχναν κόσκινα σε ξύλινο σκελετό και έβαζαν λαμαρίνα με διαφορετικές τρύπες στο άνοιγμα. Τα χρησιμοποιούσαν κυρίως γεωργοί)
119. Πλεκτήρια για κάλτσες
120. Μηχανικοί που δούλευαν στα κινηματοθέατρα. Υπήρχαν μεγάλοι κινηματογράφοι στην Αδριανούπολη, όπου έπαιζαν ευρωπαϊκές βουβές ταινίες, με ελληνικούς υπότιτλους. Γνωστοί κινηματογράφοι ήταν το «Ρεσαντιέ», «το Σαράι» του Τζεδάκη και το «Φεβαΐτ». Στο Καραγάτς υπήρχε το κινηματοθέατρο του Ιωαννίδη. Στη Νέα Ορεστιάδα γνωστά κινηματοθέατρα ήταν το «Ελληνίς», τα «Ηλύσια», ο «Ηρακλής» και ο «Αλέξανδρος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου