" Επαγγελματίες και επαγγέλματα : από την Αδριανούπολη στη Νέα Ορεστιάδα " - Μέρος 12ο

 Συμβολή στον εορτασμό της επετείου των 100 χρόνων από την ίδρυση της πόλης της Νέας Ορεστιάδας

 Κείμενο-φωτογραφίες : Δημήτρης Γκεντσίδης

 Σελιδοποίηση : Αθανάσιος Μαρίφης

Η εργασία παρουσιάστηκε στο 4^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιστορίας και Πολιτισμού της Ορεστιάδας , που έγινε στη Νέα Ορεστιάδα στις 14-16 Μαΐου 2021

Μέρος 12ο

91. Λοκματζήδες, Σαμαλιτζήδες, Μαλεμπιτζήδες (αυτοί πωλούσαν λουκουμάδες, το περίφημο σάμαλι, μαλεμπί το παραδοσιακό έδεσμα της Αδριανούπολης)

92. Μπερεκτσήδες (πωλητές τυρόπιττας)

93. Πασβάντηδες (νυκτοφύλακες). Στην Αδριανούπολη η αστυνομική δύναμη δεν έφτανε για να τηρούν την τάξη, γι' αυτό ο δήμος διόριζε τους νυκτοφύλακες, που αποστολή τους ήταν το βράδυ να φυλάνε την πόλη. Έλεγχαν αν οι πόρτες των καταστημάτων ήταν κλειδωμένες, έκλειναν τις πύλες του κάστρου και σε περιπτώσεις πυρκαγιάς βοηθούσαν στην πυρόσβεση. Νυκτοφύλακες υπήρχαν και στη Νέα Ορεστιάδα έως το 1947

94. Μπεχτσήδες (Αγροφύλακες). Ήταν μισθωτοί για τη φύλαξη των μπαχτσέδων και τους διόριζε το εσνάφι των μπαχτσεβάνηδων

95. Μεταξουργοί (αυτοί ασχολούνταν με τη σηροτροφία)

96. Κεντήστρες – Μοδίστρες. Η αγαπημένη απασχόληση των γυναικών στην Αδριανούπολη ήταν το κέντημα. Φημισμένοι οι χρυσοκέντητοι σε βελούδο μποχτσάδες, για την μεταφορά καθαρών εσωρούχων στα λουτρά. Από δεκατεσσάρων χρονών οι κοπέλες άρχιζαν να ετοιμάζουν τα προικιά τους, κεντούσαν κιλίμια, πουκάμισα, μαντήλια, γάντια, ποδιές, νυχτικά, σεντόνια, προσόψια, τσαντάκια και παντόφλες βελουδοχρυσοκέντητες. Η Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων ίδρυσε σχολές κεντήματος και ραπτικής. Στη Νέα Ορεστιάδα το επάγγελμα συνεχίστηκε από μοδίστρες που έραβαν γυναικεία και παιδικά ρούχα στα σπίτια τους. Γνωστές ήταν η Χρυσή Αγγελίδου, η Ευπραξία Γιαννακίδου, η Χρυσούλα Ναλμπάντη, οι αδελφές Καλαϊτζοπούλου, η Χρυσούλα Μπεκιαρίδου, η Βασιλική Ψαροπούλου, η Σοφία Τσακιρίδου, η Τασούλα Μπαμπούρα, η Μαρία Γκιόψαλη, η Ιφιγένεια Γκαρίλη, η Κυριακούλα Πασχαλίδου, η Αναστασία Μπουκαλίδου, η Στέλλα Καριώτη, η Ευμορφία Πατοπούλου, η Ευθαλία Πεταλά και η Ελένη Νεστορίδου.

1945. Μαθήτριες κοπτικής στη Νέα Ορεστιάδα

97. Αξίζει να αναφέρουμε ότι υπήρχε επιδιορθωτής ραπτομηχανών, ο οποίος λεγόταν Λεπτίδης και ήταν και αντιπρόσωπος της Σίγγερ. Τα κατάστημά του βρισκόταν στην πλατεία Δασίου και είχε δημιουργήσει και σχολή, όπου παραδίδονταν μαθήματα χρήσης των ραπτομηχανών, αλλά και κεντήματος από την σύζυγό του και ραψίματος από την Μικροπούλου – Κοψίδου.

Κεντήστρες – Μοδίστρες και διαφήμιση ραπτομηχανών

στην εφημερίδα ΕΒΡΟΣ της 13 Ιουλίου 1907

98. Ταρακτσήδες-χτενάδες (κατασκευαστές χτενών από κόκκαλα χελώνας, από κέρατα βοδιών και τα ακριβότερα από ελεφαντόδοντο). Υπήρχαν ψιλά χτένια για ψείρες και χοντρά για χτένισμα. Σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής οι τεχνίτες έφτιαχναν χτένια για αργαλειούς

99. Υφάντρες σε αργαλειούς. Μια ενασχόληση των γυναικών, κυρίως στα χωριά, ήταν η υφαντική. Όλα τα μάλλινα και βαμβακερά ρούχα, κουρελούδες, κουβέρτες, πετσέτες, μαξιλάρια και σεντόνια φτιάχνονταν στον αργαλειό.

100. Μπουσχανατζήδες (παγοπώλες). Ο μπουσχανάς του Φιλιππίδη, στο κέντρο της Αδριανούπολης, ήταν ο πιο φημισμένος και του Αλτιναλμάζη Π. στο Καραγάτς. Το χειμώνα αποθήκευαν πάγο μέσα σε χώρους υπόγειους, για τον διατηρήσουν. Στη Νέα Ορεστιάδα κατασκεύαζαν πάγο με ψυκτικά μηχανήματα και τον πωλούσαν για τα ψυγεία οικογενειών και καταστημάτων, μιας και ήταν απαραίτητος για τη διατήρηση τροφίμων. Πάγο έφτιαχνε και διατηρούσε ο Χατζηνικολάου.