Τα τείχη της Αδριανούπολης (1)-Edirne surları (1)-Edirne walls (1)

Τα τείχη της Αδριανούπολης

Το φρούριο της Αδριανούπολης είχε σχήμα τραπεζοειδές . Η ανατολική και η δυτική πλευρά του είχαν 772 μέτρα η καθεμιά , η βόρεια 600 και η νότια 660.

Το εμβαδόν άρα του φρουρίου ήταν 453,60 τετραγωνικά μέτρα.

Το έδαφος του φρουρίου ήταν επικλινές. Η Β. πλευρά και ιδιαίτερα τα μέρη γύρω από τον Πύργο του Ωρολογίου και την Ιερά Μητρόπολη ήταν πιο ψηλά από τα υπόλοιπα κατά 15 μέτρα. Έτσι η βάση  του Γυμνασίου μας βρίσκεται στο ίδιο ύψος με την οροφή του Ζαππείου Παρθεναγωγείου , που βρισκόταν στη μέση του φρουρίου. Είναι γνωστό ότι όσο προχωρούμε προς

το ποτάμι , τόσο το έδαφος γίνεται χαμηλότερο . Στη ΝΔ γωνία του τείχους υπάρχει συνοικία που ονομάζεται Τσικούρ Μαχαλέ (χαμηλή συνοικία).

Το αναγκαίο για την ανοικοδόμηση του τείχους υλικό πάρθηκε από την Ορεστιάδα που κατεδαφίστηκε . Δεν είναι βέβαιη η θέση της Ορεστιάδας : άλλοι υποστηρίζουν ότι βρισκόταν στο προάστιο Κιγίκιο στη θέση Ντιορτ-Καγιά και άλλοι υποστηρίζουν με μεγαλύτερη πιθανότητα στο προάστιο Κιρισχανέ, στη συμβολή των τριών ποταμών . Το βέβαιο είναι ότι κάποιοι από τους λίθους , που αφαιρέθηκαν από τα θεμέλια του τείχους που κατεδαφίστηκε μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878, έχουν τρύπες για να μπορεί να σφηνωθεί και να στερεωθεί με μόλυβδο σιδερένιο έλασμα για την ένωση των λίθων. Από αυτό πιστεύουμε ότι οι λίθοι αυτοί , που έχουν σχήμα ορθογώνιου πρίσματος , πριν χρησιμοποιηθούν ως κρηπίδες του τείχους της Αδριανουπόλεως , είχαν χρησιμεύσει ως βάσεις του τείχους της Ορεστιάδας. Ήταν επιτήδεια κατεργασμένοι και όλοι είχαν κανονικά γεωμετρικά σχήματα , ποικίλα όμως μεγέθη . Μάλιστα το μέγεθος κάποιων ήταν μεγαλύτερο από 2,5 μέτρα  : μόλις μπορούσαν να τους μετακινήσουν δύο ζευγάρια βόδια. Ήταν πώρινοι και τοποθετημένοι κανονικά ο ένας πάνω στον άλλον , ώστε να αποτελούν κανονικές γραμμές . Κρατιούνταν μόνο με το βάρος τους χωρίς σιδερένια ελάσματα , ασβέστη ή άλλη συγκολλητική ύλη.

Είναι ευνόητο ότι οι βάσεις ήταν γερές και έδιναν στο τείχος πολύ μεγάλη ασφάλεια . Πάνω σ` αυτές τις βάσεις , που είχαν ύψος δύο μέτρα , στηριζόταν το τείχος.

Το τείχος ήταν κατασκευασμένο από μικρούς τετράγωνους λίθους γρανίτη ,

ενωμένους μεταξύ τους με ασβέστη . Το ύψος του τείχους ήταν 10-11 μέτρα.

Είχε παντού επάλξεις και σε επίκαιρα σημεία τετράγωνους πύργους ύψους 14 μέτρων περίπου , που έβγαιναν έξω από τη γραμμή και έδιναν έτσι μεγαλύτερη ασφάλεια στο τείχος. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι όταν χτίστηκε το φρούριο αυτό , θεωρήθηκε θαύμα αρχιτεκτονικής. 

Από την αρχαιολογική μελέτη του Γ.Ι.Λαμπουσιάδη 
"Περί των τειχών της Αδριανουπόλεως"
Ορεστιάς , 10 Φεβρουαρίου 1923