Ήταν η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος και η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε συστηματικά και με πάθος για τη χειραφέτηση της Ελληνίδας. Μεγάλη μορφή του υγιούς φεμινισμού για πολλά χρόνια καθοδηγούσε τη γυναίκα με γνώμονα την ισοτιμία των δύο φύλων σε όλες τις εμφανίσεις ιης ζωής αλλά με απόλυτο σεβασμό στο θεσμό της οικογένειας, του στυλοβάτη της Ελληνικής Κοινωνίας. Πίστευε ότι το μεγαλείο της Πατρίδας έγκειται στο μεγαλείο των θυγατέρων της και δίκαια χαρακτηρίστηκε "Μάνα της νεώτερης Ελληνίδας".
Γεννήθηκε στα Πλατάνια Αμαρίου του Ρεθύμνου της Κρήτης το 1859 την Πρωτομαγιά και έζησε σε μία αρχοντική με πλούσια πνευματική παράδοση οικογένεια. Μετά το μεγάλο ξεσηκωμό της Κρήτης και το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, οκτώ χρονών κοριτσάκι άφησε την Κρήτη και όλη η οικογένεια του Σπυρίδωνα Σιγανού εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Οι γονείς της έκαναν το παν για να της δώσουν μια ολοκληρωμένη μόρφωση. Αρχικά φοίτησε στην Σχολή Σουρμελή στον Πειραιά, μετά στη Γαλλική Σχολή Καλογραιών όπου διακρίθηκε για τη φιλομάθεια και την εξυπνάδα της και τελικά στο Αρσάκειο. την περίφημη σχολή εκπαίδευσης παιδαγωγών, απ' όπου έλαβε το δίπλωμα της δασκάλας με "άριστα", το 1878, πριν κλείσει το 20 χρόνια της.
Αμέσως διορίστηκε στην Οδησσό της Ρωσίας και διηύθυνε το Ροδοκανάκειο Παρθεναγωγείο της Ελληνικής Κοινότητας Οδησσού και μετά 5 χρόνια ήρθε στην Ανδριανούπολη και εργάστηκε ως Διευθύντρια στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο. Επί 9 περίπου χρόνια εργάστηκε σαν "Ιεραπόστολος της γλώσσας. της θρησκείας, και των πατροπαράδοτων ηθών και εθίμων".
Τελικά άφησε την έδρα της διδασκαλίας και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Τότε παντρεύτηκε και τον φιλέλληνα δημοσιογράφο Ιωάννη Παρρέν (από πατέρα Γάλλο κcιι μητέρα Αγγλίδα), ο οποίος ήταν ιδρυτής του "Αθηναϊκού Πρακτορείου". Ο άνδρας της είχε πολλή εμπιστοσύνη στην κρίση της και συζητούσε πάντα μαζί της όλες τις υποθέσεις του. Ποτέ δεν της έδειξε ότι τη θεωρούσε κατώτερή του.
Ετσι η σχέση της με τον διακεκριμένο δημοσιογράφο Παρρέν και η συναναστροφή της με αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους που την ενημέρωναν για όλα τα ττνευματικά, πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα της εποχής, βγάζουν στην επιφάνεια, ενθαρρύνουν και ωριμάζουν την ιδέα να γίνει δημοσιογράφος. Να γράφει όχι μόνο για τον εαυτό της αλλά και για τους άλλους.
Έτσι έκανε το πρώτο βήμα, πρωτόγνωρο για την εποχή της. Έξέδωσε την "Εφημερίδα των Κυριών', την πρώτη γυναικεία εφημερίδα στην Ελλάδα που το πρώτο της φύλλο τυπώθηκε στις 9 Μαρτίου 1687. Γεννήθηκε έτσι η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος.
Η Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν, διευθύνει την εφημερίδα την οποία στην αρχή συντάσσει
εξ ολοκλήρου μόνη της Αργότερα συνεργάζεται με εξαίρετες κυρίες που έχουν μορφω0εί στο εξωτερικό και συμμερίζονται τον πρωτοπόρο αγώνα της για να βελτιώσει τη θέση της γυναίκας που ζει παραγκωνισμένη, χωρίς οράματα και εμπιστοσύνη στις ικανότητές της, χωρίς δικαίωμα ανώτερης μόρφωσης, χωρίς ασφάλεια στην εργασία της, με το ελάχιστο ημερομίσθιο, το εξαντλητικό ωράριο (από 6 το πρωί μέχρι 11 το βράδύ), τις άθλιες συνθήκες εργασίας, την παντελή έλλειψη πρόνοιας, κ.λ.π., κ.λ.π
Στα δύο πρώτα φύλλα υπογράφει αναγραμματίζοντας το επίθετο της Το άρθρα της υπογράφει η Εύα Πρενάρ. Η εφημερίδα των Κυριών ήταν η πρώτη ελληνική εφημερίδα που συντάκτες της είναι μόνο γυναίκες. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε σε 3.000 αντίτυπα που έγιναν ανάρπαστα και ανατυπώθηκε σε 7.000 που πουλήθηκαν την ίδια μέρα σε μια Αθήνα με πληθυσμό 65.000 κατοίκων από τους οποίους πολλοί ήταν αναλφάβητοι.
Τα πρώτα σχόλια ήταν ειρωνικά , υβριστικά, απειλητικά εναντίον της αναρχικής ΠΡΕΝΑΡ. "Θα την συντρίψω διότι μαστροπεύει τας γυναίκας. Έχω και μάννα και αδελφήν άγαμον", δήλωνε ο διευθυντής της εφημερίδας ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ, ενώ ο άλλος της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ συμπλήρωνε "Αι γυναίκες είναι πετεινόμυαλαι και ελαφραί. Δεν αξίζει τον κόπον να ασχοληθώμεν και ο μισογύνης Εμμανουήλ Ροίδης έλεγε: "Δύο επαγγέλματα αρμόζουν εις τας γυναίκας. Εκείνα της νοικοκυράς και της εταίρας.'.
Γρήγορα όμως τα ειρωνικά σχόλια μεταβλήθηκαν σε θαυμασμό για το θάρρος με το οποίο επέβαλε και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών, την χειραφέτηση τους. την πνευματική και κοινωνική τους εξύψωση.
Δίπλα της στάθηκε ο Ξενόπουλος που δήλωσε δημόσια: "Η συντροφιά σου είναι πολύτιμη. Το ήθος σου , η τόλμη και η γραφή σου θαύμα. Εύγε σου Δέσποινα της φιλαλληλίας και της προόδου. Στηρίζω τους αγώνες σου, των γυναικών τους αγώνες με όλη μου τη δύναμη'.
Ο μεγάλος Παλαμάς, ο εθνικός μας ποιητής όταν διάβασε την εφημερίδα της Κ Π μαγεύτηκε κυριολεκτικά και της αφιέρωσε ιδιαίτερο ποίημα .
Αφιέρωμα στην Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν , την πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια
Αρχείο Δημήτρη Γκεντσίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου